در این مقاله، رفتار آماری 101 هستة زوج-زوج در قالب آمار نزدیکترین فاصلة بین ترازی مطالعه شده است. دنباله های مورد بررسی با استفاده از آخرین اطلاعات تجربی قابل دسترس برای ترازهای +2 هسته های زوج– زوج واقع در محدودة جرمی 198≥ A ≥ 40 تهیه شده اند. با استفاده از روش تخمین حداکثر شانس مقدار پارامتر تابع توزیع بری– روبنیک برازش گردیده و تغییرات این کمیت به عنوان معیار نظم ( یا بی نظمی) سیستم های انتخابی تعیین می گردد. تغییرات رفتار آماری بر اساس محدوده های جرمی مختلف، میزان تغییر شکل های چهار قطبی، نسبت انرژی ترازهای مختلف و همچنین آرایش آخرین تراز پروتونی و نوترونی این سیستم ها مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل غالب بودن رفتار منظم در هسته های زوج-زوج را پیشنهاد می دهد. همچنین افزایش نظم در مجموعه هسته های دارای عدد جرمی بزرگتر نسبت به هسته های سبکتر و هسته های دارای تغییر شکل بیشتر نسبت به هسته های کروی مشاهده می شود. از طرف دیگر، با کاهش مقدار اسپین ترازهای پروتونی و یا افزایش اسپین ترازهای نوترونی، رفتار منظم سیستم های انتخابی افزایش می یابد.